Φάτσες!

Τρελά φατσόνια:

Πάντως μερικά είναι πολύ φάτσες ρε παιδί μου! Με εκνευρίζουν πολλές φορές, αλλά το να δουλεύεις με παιδιά σε κάνει πιο αθώο και σένα. Καλύτερα από το να δούλευα με 'αγαπημένους' συναδέλφους. Ο ανταγωνισμός είναι κάτι που δε μου πάει καθόλου ξέρετε!

Μα όλα των παπάδων είναι;

Και τώρα που το Υπουργείο Παιδείας θα μετακομίσει στο Μαρούσι που θα κάνουμε πορείες; Παρεπιπτόντως, το ξέρατε ότι και αυτό το κτίριο ανήκει στην εκκλησία; Που θα ανήκε;

Φάε όλο το πιάτο σου!

Παχύσαρκο ή υπέρβαρο είναι ένα στα τέσσερα Ελληνόπουλα διαβάζω στην Καθημερινή. Στα λίγα χρόνια που δουλεύω έχω δει ΠΑΡΑ πολλά παιδιά τα οποία είναι υπέρβαρα. Να δείτε κοριτσάκια Έκτης Δημοτικού, τα οποία δεν μπορείς να ξεχωρίσεις από τη μαμά τους! Τόσο έντονα έχουμε καταχωνιασμένο μέσα μας το σύνδρομο της Κατοχής;

Προσέξτε τα παιδιά σας ρεεεεεεεεεεε................!!!!!!!!!!

Μη μαλώνετε λέμε!!!

Με το ζόρι σας λέω τα κρατάω τα παιδάκια. Είναι συνεχώς σε μία ανησυχία, θες ο καιρός, θες το ότι ξέρουν πως τελειώνουμε, αυτοί οι 2 τελευταίοι μήνες είναι χειρότεροι από όλη τη χρονιά μαζί! Στις εφημερίες δεν προλαβαίνω να βάζω Μπεταντίν σε κεφάλια!

Ατάκες

Χθες κάνω μάθημα. Ξαφνικά χτυπάει η πόρτα. Είναι ο μεγάλος αδερφός ενός μαθητή μου.

-Κύριε Επαμεινώνδα, μπορώ να σας μιλήσω;

-Βεβαίως.....(βγαίνω από την τάξη)

-Μπορώ να πάρω το Γιωργάκη για να φύγουμε;

-Συμβαίνει κάτι;

-Μεταθέτουν τον μπαμπά σε άλλη φυλακή και σήμερα είναι η τελευταία μέρα που μπορούμε να πάμε να τον δούμε.

Μένει κόκκαλο ο δάσκαλος.

Και ύστερα αναρωτιόμουν γιατί στην αρχή της χρονιάς εγώ μιλούσα και ο Γιωργάκης φυσούσε μέσα στο αυτί του διπλανού του.

Σήμερα ρωτάω:

-Είδες τελικά το μπαμπά σου;
-Όχι κύριε. Πήγαμε μέχρι εκεί, μας αφήσαν να του δώσουμε κάτι χαρτιά, αλλά δε μας αφήσαν να τον δούμε.




ΥΓ. Ο μπαμπάς είναι φυλακή, γιατί σκότωσε τη μαμά του Γιωργάκη, υπό την επήρεια ναρκωτικών. Όταν αυτός ήταν 4 χρονών. Τώρα είναι 9.

Καλή αρχή!

Εντάξει μπορεί να γκρινιάζω, αλλά σήμερα χάρηκα που τα είδα. Ήταν γλυκούλια και δεν έκαναν πολύ φασαρία. Το επόμενο δίμηνο όμως προμηνύεται θανατηφόρο!!!!

ΥΠΟΜΟΝΗ σε όλους!!!!!!

Ο γύρος του κόσμου σε 7 φωτό!

Έχω την αίσθηση πως οι περισσότεροι έχουν μία κλισέ εικόνα για τους δασκάλους. Καθότι πολυπολιτισμικό ον, έψαξα στον γούγλη φωτογραφίες από διάφορους συναδέλφους σε διαφορετικές χώρες του πλανήτη. Το αποτέλεσμα παρατίθεται:

• Η συνάδελφος της Αυστραλίας. Θα τη χαρακτήριζα σοβαρή, με διανοούμενο γυαλί, ασορτί σκουλαρίκι και ταγιέρ προχώ, ικανό να αναδείξει το φουλάρι με το λαχούρι.

• Ο γελαστός συνάδελφος του Τόκιο, πολύ συμπαθητικός, μόνο που έχει ρωτήσει κάτι τα παιδιά και αυτά σηκώνουν χέρι για να απαντήσουν, αλλά τους την έσκασε και κρύβεται από πίσω τους. Αυτά πάλι δεν το έχουν καταλάβει και κοιτάνε μπροστά. Εντάξει....

• Συναδέλφισσες ετοιμάζουν σχολική γιορτή στο Ιράν και λένε τα κουτσομπολιά του γραφείου, με ποια τα έχει ο διευθυντής, που είδαν την κόρη αυτής που έχει το κυλικείο και τέτοια.

• Η χλωμή Αγγλίδα δασκάλα σε επίσκεψη σε μουσείο εξετάζει το sculp ενός μπαμπουίνου. Ε, ρε τι πρέπει να κάνεις για το μάθημα!

• Δασκάλα Α' δημοτικού σε Αραβικό κράτος κυκλώνει τα γράμματα της αλφαβήτου και λέει στα παιδάκια το αντίστοιχο β+α=βα
  

Ο μαυρούκος δάσκαλος στη Ζάμπια τον οποίο κόβω να έχει πολύ καλές σχέσεις με τους μαθητές του και για αυτό τον βγάλαν και φωτό να τον θυμούνται. Έτσι μπράβο. Όχι σαν τα δικά μας, που φεύγουν από την τάξη και ούτε καλό μεσημέρι σου λένε.

• 
  

  Βέβαια για το τέλος σας κράτησα την καλύτερη φωτογραφία του Έλληνα δασκάλου. Μη χαίρεσαι δε θα βάλω δικιά μου, ενός άλλου εκπαιδευτικού-καλού συναδέλφου και πολύ φίλου είναι. Για άρχισε να κατεβαίνεις......

Έλα λίγο ακόμα....

Άντε πιο γρήγορα.......

Πλησιάζεις...............

Εδώ είσαι!

Με πρήξανε!

Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω γιατί θα έπρεπε να μου έχουν λείψει τα παιδάκια. Όλοι με ρωτάνε αν μου έλειψαν οι μαθητές μου.κατά τη διάρκεια των διακοπών. Αγαπάω φυσικά τους μαθητές μου, αλλά έχω και άλλη ζωή πέρα από αυτούς. Δηλαδή σε έναν ηλεκτρολόγο όταν έχει άδεια από τη δουλειά τον ρωτάνε αν του έλειψαν τα καλώδια; Ή σε ένα μάγειρα αν θέλει να δει τις κατσαρόλες του; Έλεος πια! Μου αρέσει πολύ η δουλειά μου, αλλά είναι μία ΔΟΥΛΕΙΑ!

Ιωάννα της Λωραίνης

Χθες το βράδυ είχα μία κλήση. Όχι όμως στο τηλέφωνο. Στον ύπνο μου. Δεν έχω αναγνώριση σε αυτόν και έτσι δεν κατάλαβα ποιος ήταν. Θυμάμαι μόνο τι μου είπε:

'Επαμεινώνδα, υπάρχει ένα κενό στην ελληνική μπλογκόσφαιρα. Οι δάσκαλοι δεν δίνουν δυναμικό παρόν. Βλέπεις πολλούς καλλιτέχνες, δημοσιογράφους, προγραμματιστές υπολογιστών,περιπτεράδες, ντελιβεράδες, θεολόγους αλλά όχι δασκάλους. Πρέπει να κάνεις κάτι για αυτό. '

Έτσι ανέλαβα να καλύψω αυτή την τρύπα. Αλλά μην περιμένετε μαθήματα. Μάλλον παθήματα θα βρίσκετε εδώ. Και μην ξεχνάτε πως μια καλή διδασκαλία είναι πάντα διαδραστική!